როცა ხუმრობაზე მიდგება საქმე, მაშინვე მამალხინე გამახსენდება... მისი ჭაღარა თმა-წვერი, ოდნავ პირქუში სახე, ზოგჯერ ღიმილით დამშვენებული, ისიც მაშინ, თუ ხუმრობას მიუხვდით, ან თვითონ მიგახვედრათ. - ოღონდ ბიჭი დამიბრუნდეს და... იანვარიც იყოს, რთველში დაგპატიჟებ, ვენახში შეგიყვან, ჩხებს აგაჭრევინებ! გეტყვის რაღაც შეუძლებელს. ხუმრობა გგონია, არ უჯერებ, მაგრამ ნათქვამი ცხადდება. მამალხინე იღიმება: - აი, თუ არა... აი, თუ არა! - მაშ ეს ხუმრობა არ ყოფილა?.. - უჰ, კაცი დავბერდი, რაღა დროს ჩემი ხუმრობაა! აი, ახლაც თოვლში ვდგავართ, დილის არაყით ოდნავ შემთბარნი. იანვრის დილა თითებს გვისუსხავს, სუსტი მზე ამაოდ ებრძვის ყინვას. აქ, სოფლის განაპირას, დათოვლილ ვენახში რას უნდა მოვეყვანეთ, თუ არა მამალხინეს ახირებას?.. რთველში დაგვპატიჟა... ხელში არნადი უჭირავს, კუზიან ვაზებს შორის თოვლს ხვეტავს, თან ჩაგრეხილ ულვაშებს ეშმაკურ ღიმილს ახვევს. პატივს რომ არ ვცემდე ამ ჭკვიან ბერიკაცს, დავალებული რომ არ ვიყო მისი მეზობლ
... კითხვის გაგრძელება »
გიორგი შატბერაშვილი დაიბადა 1910 წლის 14 აპრილს ქ.თბილისში. მამა - ივანე შატბერაშვილი სათავადაზნაურო საკრებულოში ბიბლიოთეკარ-არქივარიუსი იყო. დედა - თამარ გიორგის ასული გოგიბედაშვილი გენეტიკურად გიორგი სააკაძეს ენათესევებოდა. მოგვიანებით დედისა და მამის სახეები მწერლის მოთხრობებში მარადიულობის სიმბოლოებად იქცა. ისინი იყვნენ ახალი პიროვნების დაბადებისა და ღირსეულ კაცად ჩამოყალიბების საწყისი და საფუძველი.პატარა გიორგი ხშირად სტუმრობდა ბებიასა და პაპას კასპის რაიონის სოფელ თვალადში, რომლებიც მუდმივად იქ ცხოვრობდნენ. გიორგის ბავშვობის საუკეთესო მოგონებებიც თვალადთან იყო დაკავშირებული. ჭერმისფერი კრამიტით დახურული შატბერაშვილების ძველი სახლი იდგა მდინარეების – კავთურასა და გუდალურას შესართავთან. გიორგი აქ ისმენდა დარბაისლურ ქართულს, აქედან შეჰყურებდა კატაურასა და ძლევის ქედს, ხან მზით გაჭახჭახებულს და ხან თოვლიანს. ამიტომაც ადრეული ასაკიდან გამოჰყვა განსაკუთრებული ლტოლვა მზისა და თოვლისადმი, რაც შემდეგ მისი შემოქმედე
... კითხვის გაგრძელება »
კომპლექსში შემავალი ნაგებობები ეკლესია .გალავანი .კოშკი, .სატრაპეზო . სამრეკლო .საცხოვრებელი სენაკები
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია გადმოცემით ტაძრის საძირკველში ღვთისმშობლის სამოსლის მცირე ნაწილია ჩატანებული და ტაძარის მისსავე სახელს ატარებს. აქვე დაბძანე
... კითხვის გაგრძელება »
ოდეს მამაცი იბერი, ცისა და ქვეყნის ასაკის, ლაღი და თვალებცისფერი, მცხეთის მახლობლად დავსახლდი; წელს ხმალი მება ხალიბის, ხელში გუთანი მეჭირა, ქვის ტახტზე ვიწექ ყარიბი, ვარსკვლავების ქვეშ მეძინა. ნათელ თუ წყვდიად ღამეში უღრანში ვჩეხდი ახოებს, ხარი მყავდა და კამეჩი, ვეძებდი დაბალახოებს.
მივდექ, დასისხლულ თითებით მცხეთას ავაგე ტაძარი, გაღმამთას ჯვარი შევაბი, არმაზს ვაფრქვიე ნაცარი... ოდითგან თრობის მომგონი და მოყვარული სინათლის, ურჩი არაბის, მონგოლის, პარტახში ვაზებს ვწინდავდი. ვახარე შავფხა თავთუხი, კაჟით მოვხატე კევრები, რთვლობას ვაჟურად დავდუღდი, ტკბილით დავავსე ქვევრები...
და აი, რასაც ვნატრობდი: ღვინო და პური მახობლის, მოდით, მსურველო დათრობის, სიყვარულის და ლაღობის. მოდით, ჰქუხს ქვევრი თავღია, თაღარში ბორგავს მაჭარი, ვაჰ
... კითხვის გაგრძელება »
კასპსა და კასპის რაიონში არსებული ტაძრები, რომელთაც ესაჭიროებათ აღდგენა-რესტავრაცია: ქალაქი კასპი: ეკლესია შუბნიშანი; კვირაცხოველის ეკლესია; მაცხოვრის ეკლესია; მთავარანგელოზის ეკლესია; ღვთისმშობლის ეკლესია; აღაიანის ნინოწმიდის ეკლესია; აღაიანის გიორგის ეკლესია; ახალქალაქის წმიდა თეოდორეს ეკლესია ახალშენის წმიდა გიორგის ეკლესია ახალაციხე: ახალციხის ეკლესია; ზედაჯვრის ეკლესია; ნასოფლარის ზედაჯვარი, წმიდა ჯვრის ეკლესია; ნასოფლარი ორბეთი, კვირაცხოველის ეკლესია; ბარნაბიანთკარის მთავარანგელოზის ეკლესია; ბარნაბიანთკარის წმიდა გიორგის ეკლესია; გარიყულას ფავნისის წმიდა გიორგის ტაძარი; გომისჯვარის იოანე მახარებლის ეკლესია; გომისჯვარის წმიდა გიორგის ეკლესია; გოსტიბე (ახალქალაქი): კაბერის მცირე ტაძარი; წმიდა გიორგის ეკლესია; სალომიის ლომისის ტაძარი; წმიდა სამების ეკლესია; გრაკალის ეკლესია (დარბაზული); გრაკალის ეკლესია (გვ. ფეოდ. ხანა); გუდალეთი (კავთისხევი): ღვთისმშობლის ტაძარი; კაციაანთ ეკლესია; კვირ
... კითხვის გაგრძელება »
კავთურა, მდინარე აღმოსავლეთ საქართველოში, შიდა ქართლში. სათავე აქვს თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთაზე 1910 მ სიმაღლეზე, ერთვის მდინარე მტკვარს მარჯვნიდან სოფ. ქვემო ხანდაკთან. სიგრძე 26 კმ, აუზის ფართობი 129 კმ2. საზრდოობს წვიმის, თოვლისა და მიწისქვეშა წყლით. წყალდიდობა იცის გაზაფხულზე. მდგრადი წყალმცირობა — ზამთარში. საშუალო მრავალწლიური ხარჯი შესართავთან 0,96 მ3/წმ. იყენებენ სარწყავად (935 ჰა) დაწისქვილებისათვის.
ქვათახევის მამათა მონასტერი ქვათახევის სამონასტრო კომპლექსი კასპის რაიონში, სოფელ წინარეხიდან 5 კმ-ზე, მდინარე კავთურას ხეობაში მდებარეობს. პლატონ იოსელიანი მის ამშენებლად წმ. მეფე დავით აღმაშენებელს ასახელებს და 1126 წლით ათარიღებს, სხვა გადმოცემა კი მის მშენებლობას წმ. მეფე თამარს უკავშირებს. გადმოცემით ტაძრის საძირკველში ღვთისმშობლის სამოსლის მცირე ნაწილია ჩატანებული და ტაძარიც მისსავე სახელს ატარებს. ათეისტური ხელისუფლების დროს სამონასტრო ცხოვრება XX ს-ის 90-იან წლებში კვლავ აღდგა სტავროპიგიალური მონასტრის სტატუსით. ამჟამად მონასტერი სამთავისისა და გორის ეპარქიის შემადგენლობაშია, სადაც კეთილმოწესეობს ბერდიაკონი დამიანე (ხუფენია). აქ არსებულ სიწმინდეთაგან აღსანიშნავია: ქრისტიანული ეკლესიის უდიდესი სიწმინდე წმ. იოანე ნათლისმცემლის წმიდა ნაწილი და ღვთისმშობლის მიძინების სასწაულთმოქმედი ხატი, რომლისწინაშეც უშვილო მშობლები ევედრებიან ყოვლადწმინდა დედას. კანკელზე ხეზე
... კითხვის გაგრძელება »
კომპლექსში შემავალი ნაგებობები
